...and a happy new year?

Και ναι. Μου ετυχε φετος να ειμαι αρρωστη την Πρωτοχρονια.. Ημερα χαρας,γιορτης,αγαπης. Χμμ...πως και ετσι?


Στο κατω το μονο που αλλαξε ειναι ενας αριθμος στο ημερολογιο. Οχι. Ψαχνουμε αφορμη για γιορτη. Το χρειαζομαστε. Χρειαζομαστε καποιες μερες για αναθεωρησουμε και να δεθουμε με τους αλλους ανθρωπους. Διαφορετικα θα τρελαθουμε.

Ποιο ειναι το νοημα της γιορτης? Περαν του κοντοφθαλμου κεφιου και ξεδωματος...
Γιατι να βρεθουμε με τις οικογενειες μας? Σε ποιο συμπαν θα συντελουσε αυτο στο να παει η χρονια μας καλυτερα? Ας το παραδεχτουμε. Κυνηγαμε ψευδαισθησεις. Και εγω ειμαι Ζυγος.


Πρωτοχρονια εκανα μονη μου φετος. Και σε λιγο θα παω για υπνο. Οχι ξενυχτια,οχι φιλια και αγκαλιες και -το πιο σημαντικο- ψευτικες ευχες και φιλια. Και νιωθω ωραια.
Χαρισα στον εαυτο μου λιγες στιγμες για να αναθεωρησω την χρονια που περασε. Δεν θα μπορουσε να ειναι πιο περιπλοκη. Τα γεγονοτα και οι καταστασεις εναλλαχθηκαν ταχυτατα και εγω εμεινα απλος παρατηρητης της ζωης μου. Γι αυτο και τις χρειαζομουν αυτες τις στιγμες.

Χρονια πολλα!Καλη Χρονια!.... Και κανεις δεν το πιστευει.
Γι αυτο δεν μπορω να πιστεψω στις γιορτες. Ενω ημουν αρνητικη προς αυτες..(αχ εκεινες οι ωραιες μελαγχολικες στιγμες με τα λαμπακια των Χριστουγεννων να αναβοσβηνουν στο φοντο)
Αλλα οχι. Ως γνησια νιχιλιστρια επρεπε να τα καταστρεψω ολα. Οχι μονο δεν μελαγχολω, απορω με την ανικανοτητα μου να προσποιηθω στο ελαχιστο οτι με ενδιαφερει.
Δεν ευχομαι σε γιορτες. Δεν μου βγαινει να ευχομαι. Αν ειναι να ευχηθω κατι, θα ειναι ανεξαιρετως της ημερομηνιας που δειχνει το ημερολογιο.
Μονο στα γενεθλια των κοντινων μου προσωπων. Γιατι εκει εχουν λογο να γιορταζουν.
Αναλογα την οπτικη γωνια βεβαια... Προσωπικα γιορταζω που επιβιωσα.

Οπως και να εχει, ολοι μας οφειλουμε να υποκυπτουμε στα κοινωνικα συμβολαια που εχουν φτασει να καθοδηγουν εξ ολοκληρου την ζωη μας.

Και εγω συνεχιζω να μην το κανω.

Καλη χρονια λοιπον.

(οριστε,το εκανα!:P)