Χιλιοι ανθρωποι,εσυ...

Καθως ετρωγα μακαρονια σημερα,(σκετα,διοτι βρισκομαι σε φαση διαιτας :Ρ),τα παρατηρουσα,καθως τα αναδευα νωχελικα με το πηρουνι μου...Το ενα διαδεχονταν το αλλο και εβγαινε στην επιφανεια,ενα το αλλο κρυβονταν κατω απο τους υπολοιπους μακαρονοφίλους του.Αν ηθελα να γινουν πιο νοστιμα,θα εριχνα σαλτσα...και θα τα σκεπαζε ολα τα μακαρονια.Τοτε θα κρυβονταν ολα.Και θα αλλαζαν...

Αραγε θα μπορουσε να παρομοιασει κανεις ενα πιατο μακαρονια με την προσωπικοτητα του καθε ανθρωπου?..Μαντευω.Εγω.------------- Τελοσπαντων,συνεχιζω...
Η προσωπικοτητα μας ειναι σαν τα μακαρονια.Δεν ειναι μια.Ειναι πολλα μερη που την απαρτιζουν.Αλλωστε κανεις δεν λεει:"Παω να φαω ενα μακαρονι"
Ο καθενας μας κρυβει μεσα του πολλους μικρους εαυτουληδες.Καποιοι ειναι στην επιφανεια και λανσαρονται στον εξω κοσμο,και καποια ειναι κρυμμενα κατω-κατω.Και συνηθως αυτα καινε περισσοτερο...
Ριχνοντας σαλτσα ομορφαινεις την προσωπικοτητα σου.Την κανεις ομορφη για τους αλλους και την αλλοιωνεις...

Ποσοι υπαρχουν εκει μεσα?Καλοι,κακοι,δειλοι και θαρραλεοι ολοι μεσα στο ιδιο κεφαλι,προσπαθουν να επιβληθουν.Ποιον πρεπει να ακουμε ομως καθε φορα?Γινεται μια ασυνειδητη εσωτερικη παλη μεταξυ των πλευρων μας.Η μια παταει πανω στην αλλη,συναισθηματα μπλεγμενα σε ενα μεγαλο κουβαρι λογικης.Και οι αλλοι ειναι γατες που παιζουν μαζι του.Και εμεις παντα το τροποποιουμε για να ειναι καλυτερο.Σκεφτηκε κανεις ποσο ποναει αυτη η αλλαγη?Συνειδητη η ασυνειδητη.(Διοτι δεν ειναι η επιλογη πλευρων ασυνειδητη υποθεση.Η πλασματικη αναγκη που δημιουργειται απο το ευρυτερο κοινωνικο συνολο λειτουργει -πια- υποσυνειδητα).Κατεληξα στο συμπερασμα πως τελικα δρουμε ακουγοντας ολες τις πλευρες μας.Η μεση λυση ειναι παντα πιο ευκολη αλλωστε.Αλλα παντα καποιος αδικειται...Ετσι μαλλον γινεται.

Καθε πλευρα του εαυτου σου εισαι εσυ.Και οταν συναναστρεφεσαι με ανθρωπους,επιλεγεις εναν εαυτο και τον ακολουθεις.Διαμορφωνουμε τον χαρακτηρα μας βαση των ατομων με τα οποια συναναστρεφομαστε....Ισως να ειναι και το σωστο,οπως με τα αθωα ψεμματα που κανουν την ζωη μας καλυτερη.

Ισως και να με πειραξαν τα μακαρονια.

Αν ειχα χαμστερ, θα το ονομαζα Κασερι...

Ωραιο ονομα!Μου αρεσει και το τυρι...Την κολλητη μου την λεω Ρεγκατο.Πωω..μαλλον εχω μανια!Υπαρχουν παρα πολλα ειδη τυριων.Κιτρινα,ασπρα,πρασινα ( :-Ο )...

Αφηνω για λιγο στην ακρη το παραληρημμα μου για το τυρι βεβαια,διοτι διατρεχω τον κινδυνο να καταντησω γραφικη.Δεν θα ηθελα να τρομαξω τον τυχαιο αναγνωστη που θα πεσει καταλαθος και θα διαβασει το blog μου...Τουλαχιστον οχι ακομα.:Ρ

Τελειωσα τις Πανελληνιες λοιπον, (Ναι.Επεζησα!) και αποφασισα να ξεκινησω αυτο εδω το blog για να εναποθετω καπου τις σκεψεις μου.Διοτι κανεις δεν θελει να τις ακουει.(Θα πει κανεις:"γιατι?θελει κανεις να τις διαβασει?" και θα εχει και δικιο) Τελοσπαντων.Εγω τα γραφω και οποιος θελει να συμμεριστει τις αποψεις μου,μπαινει στον κοπο να τα διαβασει.

Οι υπολοιποι παρακαλω δειξτε επιεικια και συμπονια για τους τρελους που κυκλοφορουν εκει εξω.Αυτοι σας κρατανε στα λογικα σας!

Αυτα για αρχη λοιπον.
Και ας μην ξεχναμε:

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΓΛΑΡΟΥΣ ΤΗΣ ΙΝΔΟΝΗΣΙΑΣ!